Acı çekmek..

Can blog sana kötü haberler vermeyi sevmiyorum ama sen alışkınsın işte..iyi kötü herşeyi paylaşıyoruz..hayatım malum; inişler çıkışlar genelde gülümseyen bir ruh hali ama bazen bu çok zor oluyor itiraf etmeliyim.Son yazımdan önce tam da sevgililer günü gecesi karnımda bir ağrı başladı karaciğerimde tanıdık ama uzun süredir yoklamayan hem de daha da şiddetli bir ağrı..

Tabi ki şudur budur gazdır,kastır vs geçer dedim günler geçti ağrı geçmedi..beni yürütmeyecek,acıdan ağlatacak hale geldi elbette benim durumumda bu ürkütücü bişey..kısaca haftasonum ve pazartesi doktorlarla geçti.Ultrasona çok korkarak girdim,tam iyileştim derken karaciğerim gitti heralde ayvayı şimdi yedin Milena dedim kendime..ama doktorum(radyoloğum; karaciğerimi 4 yıldır her damarıyla her dokusuyla bilen tek insan) durumumun daha da düzeldiğini damarlarımın gayet iyi olduğunu,karnımdaki sıvının azaldığını,karaciğer dokumun biraz daha iyileştiğini söyledi..tabi ki çok çok mutlu oldum ama ağrı hala oradaydı ve acayip kötüydü.

Cumartesi öğlene kadar çalışan bir tıp merkezinde tahlil yaptırdım pazartesi doktoruma canım Dr.Smile ıma gittim o benim en büyük şanslarımdan biri.Öğretim üyeleri hasta bakmazken benim inanılmaz doktorum sekreterine Milena gelicek söyle beklesin diye telefon etmiş bekledim durumun iyi bu ağrı beklenmedik bir durum değil.Karaciğerin büyük ve zarına baskı yapıyor böyle ağrılar bekleriz.Günler,haftalar hatta aylarca sürebilir..dedi:(

Doktorumu çok seviyorum ama işte bu onun işi söylemesi kolay, hani derler ya dile kolay diye işte öyle bir durum..ama çekene sormalı birde..sanki sağ tarafıma bir bıçak sokuyorlar çıkarmıyorlar da içeride çeviriyorlar gibi öyle feci..yatınca ağrı sakinleşiyor,kalkınca hareket edince fazlalaşıyor,yürürken o tarafı tututyorum sanki tutarsam acı azalacak gibi..canım çok yanıyor..arada ağlıyorum oturuyorum ama yapıcak hiçbişey yok korkunç bişey ya..ağrı kesici içeyim desem bi karaciğer hastası olarak haddinden fazla ilaç içiyorum günde 5 ilaç almak zorundayım yaşamak için..ağrı kesicilerden uzak durmalıyım ve hertür ilaçtan.. Eğer hala hayattaysam ve daha iyi diyorlarsa hep bu dikkatim sayesinde sigarasız,alkolsüz,tuzsuz,az şekerli çok dikkatli bir hayat sayesinde..Sanırım bu sevgililer günü hazırlıkları,ev temizliği filan beni fazla yordu..karaciğer yorgunluk sevmiyor bu kesin..

Yapacak bir şey yok acılara dayanmak zorundayım..kötü olmadığımı bilmek katlanmayı kolaylaştırıyor ama çok pozitifim aman sürekli gülüyorum dersem inanmayın..çektiğim korkunç acıyla bu imkansız..geçecek blog ve dostlar buda geçecek..

sevgili ipekböceği ve deep mimleriniz aklımda ama inanın yapıcak modda değilim.. sözüm olsun kendimi biraz daha iyi hissettiğim yada ağrının biraz hafiflediği bir anda mutlaka yapacağım.Çünkü o güzel sorular için iyi bir mod lazım:)