Yaşasın yıldönümü..

Bugün yazmam lazım..Yazmasam mı ki? pazartesiye anlatacak çok şey var diye düşünmüştüm ki yok dedim aklımda kalacağına blogda kalsın dimi?Bugün yıldönümü..neyin mi?ameliyatımın..safra kesesi ameliyatımın 1.yılı!!şenliklerle,havai fişeklerle kutlayacağız haberin olsun:)Neden olmasın?herşey kutlanıyor buda benim için pek önemli bir yıl dönümü çünkü tüm doktorlar 1 yılda toparlanırsın dediler ciddi toparlandım.Toparlacık bişey oldum ameliyatta ve sonrasında verdiğim 8 kiloyu hoop diye alıverdim.Ah ahh ahh nerden bilirdim o bozuk safra kesesinin iştahımı kestiğini.Ben karaciğer sanmıştım ama maşallah gece gündüz dolabın önünde ne yesem şeklinde nöbetteyim.Ne olur safra kesesi nakli diye bişey olsun:)ben onu geri istiyoruuuummmm...



Şimdi geçen sene bu güne dönüyorum da allahım ne traji-komik bir gündü.Ben o gün çok güldüm ,korkmadın mı dersen off o güne kadar acayip korktum, çünkü riskliydi ama o gün böyle bir metanet geldi üstüme; düşün bir daha ayılmayabilirsin yani ama öyle olması gerekiyorsa olacaktı bende saldım gitti..

Nereden başlasam ya çok komikti benim cerrahım böyle çok ünlü bir adam, bir karizma görmen lazım "off be" çektirir yani..adamı göremezsin normalde, bir muayenede bir de hastaneden çıkarken görürsen iyidir ;öyle bir tip aşırı meşgul nakil filan yapıyor adam.Tabi benim durum hassas olunca ameliyat öncesi ultrosona gidelim bakalım, beraber görelim şu meşhur karaciğerini dedi(ayy valla ben ünlü olamasamda o oldu yaşasııınnn!!!) biz 3-4 doktorla gittik odaya, bakıyorlar birlikte ama ortam nasıl laubali anlatamam aman bir şakalar bir gülüşmeler " ooo milena senin karaciğer aşmış kendini brova valla" (burada ıslık çalıyor)sonra aşağı aşağı diyor o cihazı elinde tutan doktora (bu arada da mineraden at beni, in aşağı tut beni diye şarkı-türkü mırıldanıyor-inanın cidden yaptı bunu) "tamam süper herşey uygun ,kapalı yapabiliriz hadi görüşürüz "diyor 5 dklık stand-up ına aniden son verip çıkıyor doktor civanım.(Sanırsın buradan diskoya eğlenmeye gidecek.Ne kadar mutlu ameliyatıma gireceği için görüyor musun?işini seven insan böyle olur işte:)Kapıda annem soruyor"nasıl doktor bey" modunu bozmuyor doktorcum"ooo süper safra kesesi filan kalmamış gitmiş ameliyata gerek kalmadı"gariban annem de anlayamıyor zaten üzüntüden harap kadın"aaa sahiden mi olmayacak mı şimdi"diyor doktorcum bir kahkahayla gidiyor..sonra annemle bu sahneye çok gülüyoruz. Cidden o an inanmış kadıncağız:)

Bu kısmı atlatıp çıkıyoruz odaya vakit geliyor tabi o yeşil şeyi giyiyorum amanın yav o nasıl şey arkası yok komple kıç açıkta afedersiniz:) tamam hastanedeyiz ama o kadarda her yerimizi niye açalım yani; zorla tutup kapatıp sedyeye yatıyorum.Tabi ağlıyorlar filan bizimkiler "yapmayın yav bikaç saate görüşürüz kahve filan için siz alt tarafı 1 saatlik bir ameliyat"diyorum ve ameliyathanenin kapısında ayrılıyoruz ben başka bir dünyaya geçiş yapıyorum.Çift taraflı yolda ameliyattan çıkan hastalar geçiyor yanımdan ifadeleri pek bir boş ve acılı haliyle merakla bakınmaya devam ediyorum.Ben sanmıştım ki o kapıdan gireceğim az ilerde ameliyat olacağım odaya gireceğim o kadar.Yoook işte hiç öyle değil aman yarabbim asıl ameliyathaneye bir türlü ulaşılamıyor.Önce bir odaya gidiyoruz 2 hastayız bir panik havası içeride telefonlar çalıyor sanırsınız çağrı merkezi!! hasta bu mu deyip adımı soyadımı ne ameliyatı olacağımı soruyorlar söylüyorum sonra aa herkes bu hastayı bekliyor çabuk götür diyorlar hastabakıcıya kendimi çok özel hissediyorum delimiyim neyim:) adam da benimle sohbet halinde"çok da gençsiniz neyiniz var vs" sonra bir kapı daha aynı sorgulamalar artık kızmaya başlıyorum yani allah allah bi daha ki kapıda şöyle dicem"size ne yav canım istedi zevkten yattım, kaçak geldim buraya aldırıp gitcem safra kesemi çok gereksiz buldum da" ne ilginç bir hastane,sizin bilmeniz gerekmiyor mu adımı bilgilerimi filan kolumda bileklik var baksanıza yada sedyemde ismim cismim yok mu 1000 defa ne diye soruyorsunuz ??telefon bankacılığı yapıyorlar sanki ağzına.....demiyorum bak cidden hala sabırlıyım:)

En sonunda ulaşıyoruz o yere!oh şükür..ama hiç hayal ettiğim gibi değil, ben doktorlar izlemişim o kadar böyle dev gibi bir yer aklımdaki ;hatta yukarıdan başka doktorlar izliyor filan sanıyorum ama oda ne her yer tamamen metal kaplı nasıl soğuk anlatamam..adamcağızla(hastabakıcı) onca yol geldik vedalaşıyoruz sonunda. Yine isim soruyorlar ve başka sedyeye transfer ediliyorum. Oha her yerden insanlar fışkırıyor; 10 kişi başımda bir sürü hortum,her yerime bişeyler yapıştırıyorlar,bende soruyorum ;o ne, bu ne diye; bir şeker kız cevap veriyor sağolsun. Bu arada başımda bir kavga çıkıyor, yardımcı cerrahlarımdan biri anestezi uzmanı mı artık nedir bilmediğim bir doktora kızıyor "yeni monitör gelsin bu hasta için istedik durumu zor "diyor diğer danguş diyor ki "olmaz izin alsın hocanız getiremem" kavga dövüş razı oluyor sonunda ben de öylece sedyeden izliyorum bu sahneyi derken o şeker kız damar yoluma bir iğne yapıyor  .10 saniye sonra oooo bulutların üstündeyim aman nasıl bir rahatlama anlatamam.Bu neydi ya diyorum,kız gülüyor bende ki tepki aynen şu "iyiymiş"herkes kopuyor ...Sonra çok hoş bir kadın giriyor içeri 50 lerinde hocam diyorlar kadına, anestezi uzmanıymış meğer ben durmadan cerrahımı soruyorum gelecek gelecek diyorlar, o kadın adımla hitap ediyor nasılsın diyor ve son hatırladığım şey bu oluyor..

Gözlerimi açtığımda acayip bir üşüme,acı ve sarhoşluk hissi var.Uyandırma servisiymiş orası sonra öğrendim.3-5 hasta var, kimi sayıklıyor kimi benim gibi üşüyor ama ben nasıl üşüdüysem üstümde bir battaniye ve battaniyenin içinde bir fanla uyanıyorum:)titreyerek sayıkladım demek ki..saate bir baktım ki 18.10 yani 4 saat geçmiş off noldu ya ameliyatta ?bizimkiler ölmüştür meraktan diye düşünüyorum.Hala kendimi düşünmüyorum yalnız kızım akıllı için oyulmuş bir organın noksan ne düşünüyosun sizinkileri dimi?kafa güzel tabi o anda bir hasta var adam fıtık ameliyatı olmuş çenesi nasıl düşük konuşuyor saçma sapan..artık çıldırıp "yeteeerrr götürün beni odama "diye bağırıyorum.Zavallı hemşire delirdim sanıp tamam tamam diyor hemen birini çağırıp gönderiyor beni yukarı..
ohh be canım odam canım ailem biraz helak olmuşlar merak ve endişeyle ama şimdi çok mutlular öpüyor hepsi beni.Huzur huzur huzur..
The end

Acı demeyeceğim valla hatırlamıyorum sevgili blog beyin yoğun acıları hızla gömermiş bilinçaltına benim ki de öyle oldu.Hatırladığım şeyler gördüğün gibi komik,geyik ve merak uyandıran kısımlar.İşte hayatın özetide bu aslında sona geldiğinde de elinde yalnızca seni güldüren,mutlu eden güzellikleri anımsayacaksın o zaman bol bol gülümseyerek mutlu anları çoğaltarak yaşa..

PS:iyi ki varsınız doktorlar,hemşireler,sağlık çalışanları..sevgiyle..