Özlemek..

                         
                                       

Gece çökmüş hüzünlerimin üstüne..yıldızlar bir bir kayıp gitmiş avuçlarımdan senin ardından.Oysa ne güzeldi ardına gökkuşağının tüm renklerini takıp gelişin,gülümsediğin an renkler sardı dört bir yanımı..Sonra sarıldın bana her zamanki gibi ,hiç gitmeyeceksin hiç ardından bakıp gözyaşıma saklanmayacakmışım gibi..O an işte tam da o an kokunu çektim içime ;o eşsiz tüm kokuların anlamını yok eden kokunu..hani o yalnız ,karanlık, acılı gecelerimde yastığımda aradığım kokunu..gece uyanır seni arardım ama bilirdim, daha gözlerimi açmadan aklıma düşerdi yokluğun çünkü sen olsaydın önce kokun gelirdi bana, yanımdaysan önce derin bir nefes çekerdim içime ,sanki nefes alabilmem o kokuyla anlamlıymış gibi sonra yetmezdi, gelir yanına seni koklardım en sevdiğim yerden sonunda dayanamaz öperdim ,sen hafif açardın gözlerini bakar gülümserdin bilmeden..

işte benim hayatım o anlarda saklı sevdiğim,sen elimi tuttun beni ölümden çekip aldın .Sen,yaşama gücüm oldun,varlığım gözlerinde anlam buldu. Bu hayattan giderken anladım aşkın ne olduğunu gerçek gücün aşk denilen duygudan geldiğini gösterdin bana ve hayat kıvılcımları tutuştu içimde yeniden .Sen kırılan dallarımı onardın benim,köklerim indi derinlere ki esen rüzgarlar sarsamadı beni kolayca.Seninle varlığım yeniden şekillendi öldüm ve yeniden doğdum ben..seninle,sana aid ve daima senin..

Sen bilmezsin uyurken geceleri seni izlediğimi , Tanrıya gönderdiği armağan için nasıl teşekkür ettiğimi,her sabah gözlerimi açtığımda seni gördüğüm an nasıl şükrettiğimi..Bu sabah gözlerimi açtığımda seni buldum bana bakarken "ne güzel şeysin sen"dedin bana sen bilsen seninle güzelim ben,sen geldiğin an ruhum canlanıyor benim ışıklar,sesler,renkler hep seninle birlikte..sen yoksan gölgeler var sadece..Hiç gitme olur mu sen hiç gitme sabahtan akşama özlerken seni,sensiz günler geceler tüketiyor beni..