28 Eylül 2011 Çarşamba

Neden Ben?



Benim bir inancım var çok güçlü çok sağlam bir inanç bu.Şöyle bir baktığımda kendime,insanlara ve dünyaya hep aynı şeyin doğrulandığını görüyorum.Şöyle özetleyeyim bence "Hayattaki her şeyin bir nedeni vardır ve bu neden sonuçta bizi olmamız gereken yere götürür".Bu konuda çok yazıldı,çizildi;kimisi inandı kimisi inanmadı.İnananlar dahil bazen ben bile "neden ben? neden bunlar benim başıma geliyor?" diye sorar zaten sormayan da ya Buda olur ya Mevlana kısaca artık aşmış ,ermiş dediğimiz insanlar başlarına gelen herşeyi sakinlikle kabul ederler.

Hepimizin bir amacı vardır hayatta,kimi bir ilişkiye adar hayatını kimi çocuğu olmasını ister hep,kimi para peşinde koşar,kimi sanatı için her şeyi yapar.Bazılarının hayalleri gerçekleşir bazıları hatta çoğumuz tökezleriz ve hayatımız yön değiştirir bir bakıverirsiniz ki imkansız olmuş her şey.Bizde bir söz vardır "hayırlısı olsun" nasıl önemli aslında..hep söylenir ama gelde yaşayana anlat dünya yıkılıyordur içi paramparça olmuştur o kişinin yola nasıl devam edeceğini bile bilmez,kimin başına gelmemiştir ki bu ..

Duyar gibi oluyorum kimisi de diyor ki şimdi "yeterince istememiştir isteseydi olurdu".İstemek,inançla kovalamak önemli bende buna inanıyorum ama istemek bile o akışı değiştirmeye yetmiyor bazen.Benim gibi hasta olup hayatta istediği herşeyden bir anda kopan insanlar ne olacak o halde?İsteyelim evet çok isteyelim her zaman ama ben yaşadım ve deneyimledim ki bazen hayat bambaşka beklenmedik bir zorlukla dikiliyor kapıya 'hayır' diyor 'sen böyle istiyorsun ama bu yolda gitmen aslında yalnış şimdi farketmesen bile sen bu dünyaya başka bir şey için geldin tüm bunlar senin olman gereken insana dönüşmen için bir sınav ve bir gün bunu farkedeceksin,sabret göreceksin'

Ben bunu yaşadım işte hasta olduktan sonra içimdeki asi,ele avuca sığmaz kız dingin,sevgi dolu,eskisinden çok daha verici ve ailesinin kıymetini bilen genç bir kadına dönüştü.Yoğun bir aşk ve güvensizlik acısından sonra hayat karşıma elini bana uzatmış,gerçek aşk kavramını kafamda oluşturan bir melekle tanışmamı sağladı şimdi hala isyan etsem de ara sıra "sabret diyorum kendime,senin yolun bu hayatın tadını çıkarmaya bak yalnızca, daha kimbilir neler çıkaracak karşına"..

2 yorum:

Profösör dedi ki...

Sabrın meyvesi sonradan olgunlaşıyor..

Milena dedi ki...

kesinlikle Hocam..büyümek dedikleri böyle bir şey sanırım..